اگه وبلاگ من آدم بود ، پر از دردایی بود که هیچوقت باهاشون کنار نیومده بود و روی هم انباشته شده بودن و بخاطر نداشتن قدرت تکلم هیچ کس از درداش خبر دار نمیشد! واقعيت اينه من فقط زمان هایی میام اینجا که بی حوصله باشم یا افسردگی بهم فشار آورده باشه البته در مواقعی که چند درصد ممکنه بیام اینجا که حالم خوب باشه . من بخاطر اینکه انقدر مغزم و این وبلاگ بیچارع رو تحت فشار میزارم شرمندم :) الان که اینجا مینویسم روی تخت داداشم دراز کشیدم و گوشیم با ۱۹ د
درباره این سایت