کودکي که از آدم گرفته شود انسان چون درختی روحش خشک میشود و میمیرد، هر چقدر هم بهترین بشوی و برترین باشی اما کودکي ات پرپر بشود نیمه روشن شخصیتت به باد رفته، انسان بدون کودک درون زنده، تندیس جانداری از مرمر است، همه ابعاد انسانی را دارد ، اما سرد است، سخت است، سنگ است. کودک درون زنده نمی ماند مگر به کودک بودن سر وقتش، مدرسه و آموزش و جامعه انسان را بزرگ میکند ولی هیچ آموزشی نیست که انسان را بچگی کردن بیاموزد.
درباره این سایت